ในฐานะคนดำ วิลโลว สมิธ (Willow Smith) มองเห็นการถูกกันออกไปของคนดำในหลายพื้นที่ ไม่เพียงแต่ในเส้นทางดนตรี แต่ในขบวนการขับเคลื่อนเรื่องสิทธิสตรีก็เช่นกัน

Willow Smith และความ ‘เป็นอื่น’ ของคนดำในขบวนการเฟมินิส

คงยากจะปฏิเสธว่าชื่อของ วิลโลว สมิธ (Willow Smith) เป็นที่รู้จักจากครอบครัวของเธอในฐานะลูกสาวของ วิลล์ และ เจดา พินเก็ตต์ สมิธ สองนักแสดงฮอลลีวูดแถวหน้า เข้าวงการครั้งแรกด้วยการรับบทสมทบเล็กๆ ใน I Am Legend (2007) หนังที่ทำรายได้ถล่มทลายไปที่ 500 ล้านเหรียญฯ ซึ่งวิลล์ สมิธผู้เป็นพ่อของเธอแสดงนำ ทว่า หลังจากนั้น เธอก็เหมือนมุ่งเป้ามายังงานดนตรีเป็นหลัก Whip My Hair ซิงเกิลแรกในปี 2010 ไต่ชาร์ตไปถึงอันดับที่ 11 ของบิลบอร์ด แจ้งเกิดวิลโลว สมิธในฐานะนักดนตรีน่าจับตาของอเมริกา<img src="https://media.thairath.co.th/image/FwVrG0KU7CHDzIInjIxceNIT27WdDUWXA0Yks1a2hp1V2aSh1Qe9vA1.jpg" data-id="100970" data-url="https://media.thairath.co.th/image/FwVrG0KU7CHDzIInjIxceNIT27WdDUWXA0Yks1a2hp1V2aSh1Qe9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">จนถึงเวลานี้ เธออยู่ในวงการดนตรีมาร่วมทศวรรษและยากจะปฏิเสธว่าถือเป็นหนึ่งในนักดนตรีป๊อป-อาร์แอนด์บีที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยมากที่สุดคนหนึ่ง Meet Me at Our Spot (2020) ซิงเกิลที่เธอทำร่วมกับ ไทเลอร์ โคล ในนามของดูโอ้ the Anxiety ที่แม้หลังปล่อยตัวจะเงียบๆ อยู่ปีกว่า แต่มันก็ไปดังระเบิดระเบ้อเอาอีกทีเมื่อการแสดงสดของทั้งคู่กลายเป็นไวรัลในแอพลิเคชั่น TikTok จนคนแห่ตัดออกมาทำเป็นวิดีโอสั้น และส่งบทเพลงกระโจนขึ้นทุกชาร์ตเพลงแทบจะในทันที รวมทั้งล่าสุด เธอเพิ่งจะขึ้นแสดงที่เทศกาลดนตรี Coachella พร้อมสารพัดเพลงฮิตแน่นอนว่าความสำเร็จของวิลโลว สมิธนั้นด้านหนึ่งก็มาจากพื้นฐานชื่อเสียงของครอบครัวเธอด้วย สมิธบอกว่า "ฉันไม่ค่อยสนหรอกว่าคนอื่นจะมองฉันยังไง ถ้าคุณชอบฉันนั่นก็ดี แต่ถ้าคุณเกลียดฉัน นั่นก็สุดยอด มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉันเลย" เธอบอก "ฉันอยู่บนโลกนี้ด้วยความหวังว่าจะทำให้ชีวิตใครสักคนดีขึ้นมาได้ด้วยงานศิลปะและคำพูดคำจาของฉัน เรื่องมันก็เท่านี้ ฉันรู้สึกแบบนี้ ส่วนคนอื่นจะรู้สึกยังไงนี่ฉันไม่สนอะไรเลย"ในวัย 17 ปี สมิธปล่อยอัลบั้ม The 1st (2017) กับแทร็ค Romance ที่มีท่อนหนึ่งร้องว่า "ฉันจินตนาการถึงประวัติศาสตร์ที่ต่างไปจากนี้ ที่ที่ผู้ชายกับผู้หญิงเท่าเทียมกันเสมอมา ที่ที่สังคมไม่ประณามคนที่แตกต่างไปจากคนอื่น" และเธอยังเคยให้สัมภาษณ์กับนิตยสาร Dazed ถึงวิธีคิดที่เธอมีต่อความเป็นหญิงในโลกโซเชียลมีเดียซึ่งคนรุ่นเธอเติบโตมาด้วยว่า "มันยากอยู่นะ โดยเฉพาะกับการเป็นผู้หญิงในโซเชียลมีเดียเนี่ย เพราะเราถูกทำให้เป็นวัตถุทางเพศ (sexualised) อย่างหนักเลย ประมาณว่า 'ว้าว เมื่อไหร่กันนะที่เรากับคนอื่นๆ จะมองเห็นตัวเองในฐานะมนุษย์ ไม่ใช่ในฐานะวัตถุ' อะไรแบบนี้"<img src="https://media.thairath.co.th/image/JQvpXo91BfdKoSjaCHjKFFptQUkyyNQ8Bnq7z17AQPEe9vA1.jpg" data-id="100970" data-url="https://media.thairath.co.th/image/JQvpXo91BfdKoSjaCHjKFFptQUkyyNQ8Bnq7z17AQPEe9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">ระยะหลัง ดนตรีของสมิธวางตัวอยู่บนเส้นพังค์-ร็อคและเมทัล และทำให้หลายคนเซอร์ไพรซ์ไม่น้อยเมื่อเธอไม่ได้ทำเพลงอาร์แอนด์บี อันเป็นแนวเพลงที่มักพบได้บ่อยในงานของนักดนตรีคนดำ "ว่าไปคนผิวสี ไม่ใช่แค่ในโลกของดนตรีป๊อปหรือแนวอื่นๆ นะ โดยเฉพาะผู้หญิงผิวสี มันไม่ใช่แค่เพลงร็อค —ซึ่งก็เป็นพื้นที่ซึ่งถูกครอบครองด้วยผู้ชายคนขาว— ฉันแค่อยากแสดงออกถึงความกระหาย ความกราดเกรี้ยวของฉันเกี่ยวกับคนผิวสี และผู้หญิงผิวสีซึ่งไม่เคยมีสิทธิในการได้แสดงตัวตนที่แท้จริงที่เราเป็น โดยปราศจากการถูกกังขา ถูกตั้งคำถามต่างๆ นานาเลย"ในฐานะคนดำ สมิธมีวิธีมองกระบวนการเฟมินิสต์อีกรูปแบบหนึ่งที่หลายคนอาจไม่เคยสัมผัสหรือไม่รู้ กล่าวคือ สมิธเข้าใจความรู้สึกของการ 'เป็นอื่น' ของคนดำในการเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิสตรีในอดีตที่มักให้พื้นที่คนขาวเป็นหลัก "เพราะประวัติศาสตร์ของเฟมินิสต์และการถูกกีดกันออกมาจากขบวนการนั้นเป็นสิ่งที่ผู้หญิงผิวดำรู้สึกน่ะ สำหรับฉันนะ เวลาเราพินิจพิเคราะห์แก่นของประวัติศาสตร์เนี่ย ไม่มีทางเลยที่เราจะสำรวจมันโดยปราศจากการพูดถึงเสี้ยวที่ว่าด้วยการเหยียดผิวน่ะ ฉันจึงไม่สนับสนุนการกีดกันผู้หญิงแอฟริกัน-อเมริกันในขบวนการเคลื่อนไหวใดๆ ทั้งปวง แต่ฉันสนับสนุนทุกการเคลื่อนไหวที่เรียกร้องสิทธิให้ผู้หญิง—แบบที่หมายถึงผู้หญิงทุกคนเลย"แล้วแน่นอนว่ามันซับซ้อนแหละ เพราะฉันสนับสนุนการเคลื่อนไหวของขบวนการวูแมนนิสต์ (womanist -หมายถึงกลุ่มเฟมินิสต์ผิวสี โดยเฉพาะเฟมินิสต์ที่เป็นคนดำ กล่าวถึงสิทธิต่างๆ โดยอ้างอิงจากประสบการณ์ที่เหล่าคนดำหรือคนสีผิวต้องเผชิญจากทั่วทุกมุมโลก), การเคลื่อนไหวของขบวนการเฟมินิสต์ และทุกการเคลื่อนไหวที่สนับสนุนผู้หญิง... แต่มันก็ชวนเจ็บปวดเหมือนกันที่มันยังมีช่องว่างระหว่างผู้หญิงคนขาวกับผู้หญิงคนดำมหาศาลขนาดนี้ ทั้งยังเห็นได้อยู่ในขบวนการเคลื่อนไหวเฟมินิสต์ของทุกวันนี้ด้วย นี่แหละทำฉันใจสลายเสมอเลย"ทุกวันนี้ พ้นไปจากบทสัมภาษณ์ของเธอที่ท้าทายและตั้งคำถามเพื่อทบทวนขบวนการเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิสตรีอยู่เป็นระยะแล้ว &nbsp;บทเพลงของสมิธหลายเพลงยังคงพูดถึงพื้นที่และสิทธิของผู้หญิงผิวดำ ตลอดจนสีผิวอื่นๆ อย่างสม่ำเสมอ และขยับขยายขอบเขต ‘ภาพจำ’ ที่ว่าด้วยแนวดนตรีของคนดำที่โลกกระแสหลักเข้าใจ ไม่จำเป็นต้องยึดโยงอยู่กับแนวเพลงแบบใดแบบหนึ่งไปตลอดอีกด้วย

Poor Things หนังที่เล่าเรื่องราวของ เบลลา แบ็กซ์เตอร์ กับการค้นหาตัวตน ค้นหาความสุข และค้นหาวิธีที่จะอยู่บนโลกที่เต็มไปด้วยคนที่จ้องจะหาผลประโยชน์ หรือฉวยโอกาส ‘ผู้หญิง’ ได้อย่างน่าประทับใจ และเสียดสีสังคม ‘สุภาพชน’ อันดัดจริต

Poor Things หนังที่เล่าการเติบโตของผู้หญิง ผู้ใช้ ‘เซ็กซ์’ เป็นสารตั้งต้นในการไปสู่อิสรภาพ และระหว่างทางต้องเผชิญกับวิธีคิดแบบผู้ชายที่คอยมองว่านี่ไม่ใช่ ‘สุภาพชน’ 

สำหรับกรณีของนักแสดงสาวชื่อดังอย่าง ฮันโซฮี และ ฮเยริ เรื่องส่วนตัวได้กลายเป็นประเด็นระดับประเทศทันที เมื่อตัวละครทั้งหมดในเรื่องล้วนแต่เป็นคนดังเบอร์ต้นของวงการ 

หรือสำหรับเกาหลีใต้ ยังไงคุณก็ต้องเป็น Good Girl จากกรณีของฮันโซฮีที่ถูกโจมตีอย่างหนัก แถมยังหลุดจากพรีเซนเตอร์ เพราะดราม่าเรื่องแฟนหนุ่ม

สำหรับเราที่ลองหยิบ Buffy The Vampire Slayer มาดูอีกครั้งด้วยเลนส์ของยุคสมัยปัจจุบันก็พบว่ามันเป็นซีรีส์ที่ ‘Woke’ มาก่อนกาล ในความพยายามส่งเมสเสจพลังหญิงด้วยการสร้างเฟมินิสต์ไอคอนสักคนเพื่อต่อสู้กับแนวคิด ‘Misogynist’ ในแง่มุมต่างๆ

27 ปี ‘Buffy The Vampire Slayer’ มือปราบแวมไพร์ผู้ต่อสู้กับแนวคิด Misogynist ผ่านมุมอ่อนแอในตัวเอง และยืนยันเรื่องพลังหญิงผ่าน ‘ทางเลือก’ ที่มีต่อเรื่องเซ็กซ์

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

CONVERSATION

VDO

Conversation

Willow Smith และความ ‘เป็นอื่น’ ของคนดำในขบวนการเฟมินิส

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MAN ON FILM

RELATED

HOT TOPICS