เกรตา เกอร์วิก (Greta Gerwig) คือผู้กำกับที่ทำหนังผู้หญิงให้ประสบความสำเร็จมาแล้วมากมาย ไม่ว่าจะ Barbie (2023) หรือก่อนหน้านี้อย่าง Lady Bird (2017) และ Little Women (2019)

Greta Gerwig ผู้กำกับ Barbie ที่เชื่อว่าฮอลลีวูดยังต้องการหนังของผู้หญิงอีกเป็นจำนวนมาก

ถ้าคุณเสิร์ชชื่อ เกรตา เกอร์วิก (Greta Gerwig) ทางกูเกิลในเวลานี้ ข้อมูลเบื้องต้นต่างๆ ของเธอจะปรากฏขึ้นพร้อมภาพพลุสีชมพู (แถมตัวอักษรก็ยังเป็นสีชมพูทั้งหมดด้วยนะ!) เพื่อต้อนรับการเข้าฉายของหนังลำดับล่าสุดที่เธอกำกับอย่าง Barbie (2023) Barbie เป็นภาพยนตร์เรื่องยาวที่เกอร์วิกกำกับเป็นเรื่องที่สี่ ก่อนหน้านี้เธอเป็นที่รู้จักในฐานะนักแสดงจาก Greenberg (2010) ในบทหญิงสาวที่พบว่า พี่ชายของเจ้านายกำลังตกหลุมรักเธอ และ Frances Ha (2012) ว่าด้วยสาวนิวยอร์กผู้ฝันอยากเป็นนักเต้น และต้องตะเกียกตะกายตามฝันที่ค่อยๆ ถูกโลกแห่งความจริงบีบให้หดเล็กลงเรื่อยๆ และบทนี้ส่งเกอร์วิกเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำ สาขาภาพยนตร์คอมิดี้หรือมิวสิคัลด้วยอย่างไรก็ดี เกอร์วิกขยับมานั่งแท่นผู้กำกับเป็นเรื่องแรกจาก Nights and Weekends (2008) ที่เธอเขียนบทและกำกับร่วมกับ โจ สวอนเบิร์ก ว่าด้วยความสัมพันธ์ทางไกลของคู่รักหนุ่มสาว ก่อนที่ในเวลาต่อมา เธอจะถูกจับตาในฐานะคนทำหนังจาก Lady Bird (2017) หนังที่ว่าด้วยชีวิตเด็กสาวคนหนึ่งในอเมริกายุคหลังเหตุการณ์ 911 ตัวหนังเข้าชิงรางวัลออสการ์ทั้งสิ้นห้าสาขา รวมทั้งตัวเกอร์วิกเองจากสาขากำกับยอดเยี่ยมและเขียนบทยอดเยี่ยม ตามมาด้วย Little Women (2019) หนังที่ชิงออสการ์หกสาขา รวมถึงเกอร์วิกในฐานะเขียนบทยอดเยี่ยมด้วยและนั่นจึงมาถึงหนังที่เธอกำกับเป็นลำดับที่สี่อย่าง Barbie ว่าด้วยวิกฤติชีวิตของบาร์บี้ ตุ๊กตาขวัญใจเหล่าเด็กๆ ค่อนโลกหากกวาดตาดู จะพบว่าหนังที่เกอร์วิกกำกับนั้นจับจ้องไปยังความเป็นหญิงทั้งสิ้น และยังเป็นหนังที่พูดถึงความเป็นหญิงอย่างละเมียดละไมอย่างที่สุด ซึ่งด้านหนึ่ง ความเข้าอกเข้าใจเหล่านี้มาจากการที่เกอร์วิกเคยเรียนที่โรงเรียนหญิงล้วนเมื่อสมัยเธอยังวัยรุ่น “สำหรับฉันนะ การโตมาจากโรงเรียนหญิงล้วนมันสร้างพลังและเปลี่ยนชีวิตฉันไปเลย ขณะที่บางทีการเรียนโรงเรียนชายหญิงมันอาจเกิดการแบ่งบทบาทนักเรียนตามเพศอยู่บ้าง เช่น พวกนักเรียนชายต้องมีบุคลิกตลกๆ ไม่ก็หัวดื้อ ขณะที่นักเรียนหญิงต้องเป็นคนเรียบร้อยหน่อย”“แต่ถ้าเรียนหญิงล้วน คุณจะพบว่าผู้หญิงน่ะเป็นได้ทุกแบบแหละ ฉันรู้สึกเหมือนว่าการเป็นผู้หญิงมันไม่ได้มีขอบเขตจำกัดอะไร”เหตุผลหนึ่งที่ทำให้เกอร์วิกสนใจสำรวจความเป็นหญิงนั้น นอกเหนือจากการที่ชีวิตเธอกอปรสร้างมาจากสังคมผู้หญิงเป็นหลัก เธอยังพบว่าอุตสาหกรรมฮอลลีวูดก็ดูจะพูดถึงประเด็นนี้น้อยเกินไป “เป็นไปได้ยังไงกันที่จนถึงป่านนี้แล้ว ผู้หญิงก็ยังแทบไม่มีตัวตนในโลกของภาพยนตร์ นี่เป็นสิ่งที่ฉันเข้าใจไม่ได้เอาเลยจริงๆ แล้วเชื่อฉันเถอะ ไอ้ที่ว่าอุตสาหกรรมภาพยนตร์เป็นอุตสาหกรรมที่เลือกปฏิบัติทางเพศมากที่สุดอุตสาหกรรมหนึ่งนี่ก็ไม่ใช่เรื่องเพ้อเจ้ออะไรเลย ลองพูดชื่อคนทำหนังผู้หญิงมาสิ ยากเลยใช่มั้ยล่ะ อุตสาหกรรมนี้ไม่ให้พื้นที่กับเราทั้งที่เราสมควรได้รับแท้ๆ!”"ผู้หญิงในภาพยนตร์มักได้รับบทบาทแค่เป็นแรงบันดาลใจ เป็นคนที่มอบแรงใจให้แก่ศิลปิน แก่ผู้รังสรรค์งาน แต่เราไม่เคยได้เป็นผู้รังสรรค์กับเขาบ้างหรอก เรามักเป็นได้แค่คนที่ดูดีและทำตัวให้สวยๆ เข้าไว้ และเวลาที่ฉันคิดถึงประเด็นนี้ ก็มักรู้สึกหดหู่ทุกทีเชียว"พ้นไปจากประเด็นข้างต้น เกอร์วิกยังพบว่าฮอลลีวูดมีวิธีมองผู้หญิงในอุตสาหกรรมต่างไปจากผู้ชายอยู่ไม่น้อย สังเกตจากการออกงานพรมแดงที่ดูเหมือนผู้สื่อข่าวส่วนใหญ่จะเน้นถามนักแสดงหญิงเรื่องชุดและเครื่องแต่งกายเป็นหลัก ตัวเกอร์วิกเองก็เคยประสบกับสถานการณ์นี้เช่นกัน เมื่อภาพยนตร์ของเธอเข้าชิงออสการ์ แต่ดูเหมือนสื่อจะให้ความสนใจเดรสที่เธอสวมใส่มากกว่า&nbsp;"พูดตรงๆ เลยนะว่านี่มันน่ารำคาญจะตายไป ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมนักข่าวอยากรู้นักหนาว่าฉันสวมชุดอะไรในคืนที่ไปงานออสการ์ มากกว่าจะอยากรู้ว่าฉันทำหนังจนได้ไปชิงออสการ์ได้ยังไง ซึ่งฉันว่านี่มันดูไม่ค่อยให้เกียรติกันเท่าไรเลยนะ" เธอบอก "แล้วเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นบ่อยๆ ในการสัมภาษณ์ศิลปินหญิงหลายต่อหลายครั้งด้วย ทำไมทีกับผู้ชายถึงได้มีแต่คำถามเจ๋งๆ ที่เกี่ยวข้องกับอาชีพพวกเขาล่ะ ขณะที่มาถามพวกเราว่าแต่งหน้ายังไง สวมชุดแบบไหนกำกับหนัง บ้องตื้นชะมัด!"กระนั้น เกอร์วิกก็ไม่ได้สิ้นหวังต่อวงการฮอลลีวูด ตรงกันข้าม ถ้าให้เธอนิยามกิจกรรมที่เธอโปรดปรานที่สุด คำตอบก็จะยังเป็นการกำกับภาพยนตร์อยู่ดี เพราะแม้มันจะเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิงวุ่นวายตามประสางานที่ต้องใช้ทีมงานจำนวนมากในการถ่ายทำ แต่นั่นก็เป็นความยุ่งเหยิงโกลาหลที่เกอร์วิกสบายใจที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วย มิหนำซ้ำ เธอยังพบว่ามันบันดาลใจให้เธอมีพลังในการเล่าเรื่องผ่านงานภาพ ทั้งยังเป็นประตูบานสำคัญที่ทำให้เธอได้ร่วมงานกับคนเก่งๆ มหาศาล ที่ยิ่งทำให้งานกำกับเป็นงานที่เธอหลงใหล และแม้ว่าที่ผ่านมาหรือเวลานี้ ฮอลลีวูดจะยังมีพื้นที่ให้คนทำหนังหญิงไม่เท่าผู้ชาย (แม้จะมากกว่าเมื่อสิบปีก่อนแล้วก็ตาม) แต่เกอร์วิกก็ยังเห็นความหวังส่องประกายในอุตสาหกรรมนี้อยู่เสมอ "คนทำหนังหญิงอย่างเราๆ แค่ต้องทำงานต่อไป เขียนต่อไป ทำหนังต่อไป ทำไปเรื่อยๆ" เธอบอก&nbsp;และนอกจากนี้ แม้หลายคนจะวิพากษ์วิจารณ์ว่าฮอลลีวูดนั้นมีแนวโน้มจะมองว่าหนังที่เป็นเรื่องเล่าของผู้หญิง 'น่าเบื่อ' และมีแนวโน้ม 'ไม่ทำเงิน' แต่เกอร์วิกและคนทำหนังผู้หญิงหลายคนก็พิสูจน์แล้วว่าข้อสันนิษฐานนั้นไม่เป็นจริง ลำพังหนังของเกอร์วิกก็ทำเงินถล่มทลายมาโดยตลอด ทั้ง Lady Bird ที่กวาดรายได้ไป 79 ล้านเหรียญ (จากทุนสร้าง 10 ล้านเหรียญ) และ Little Women ที่ทำรายได้ถล่มทลายไปที่ 218 ล้านเหรียญ (จากทุนสร้าง 40 ล้านเหรียญ)&nbsp;"ฉันอยากย้ำนะคะว่าเรื่องราวของผู้หญิงน่ะเป็นที่สนใจเอามากๆ มันไม่ได้เป็นเรื่องเฉพาะในวงแคบๆ แต่มันมีกลุ่มคนดูมหาศาล มีคนที่อยากดูหนังว่าด้วยผู้หญิงเยอะแยะเลยนะ" เธอบอก "เราต้องทำให้สตูดิโอเข้าใจว่าการลงทุนทำหนังที่พูดถึงเรื่องราวของผู้หญิงนั้น ไม่ใช่การลงทุนที่เสียเปล่า แต่เป็นการลงทุนที่ดีมากๆ เลยต่างหากล่ะ!"และ Barbie คือหนังที่หน้าตาแสนจะดู ‘ผู้ญิ้ง-ผู้หญิง’ เมื่อมันว่าด้วยชีวิตของตุ๊กตาซึ่งเกี่ยวโยงกับ ‘ความเป็นหญิง’ ในสื่อกระแสหลัก ซึ่งวัดจากกระแสหนังแล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่ผิดจากที่เกอร์วิกกล่าวไว้นัก ว่าเรื่องราวของผู้หญิงนั้นน่าสนใจ มีกลุ่มคนดูกลุ่มใหญ่ที่คอยให้การสนับสนุน และไม่ได้เป็นแค่เรื่อง ‘เฉพาะกลุ่ม’ อย่างที่ฮอลลีวูดเข้าใจมาตลอดแต่อย่างใด

ชาวเน็ตเกาหลีมีการตั้งคำถามไปยังสมาชิกทั้ง 8 คนจากวงเกิร์ลกรุ๊ปชื่อดังในตำนานอย่าง Girls' Generation ที่ค่าเฉลี่ยอายุของพวกเธออยู่ที่ 35 ปี แต่กลับไม่มีสมาชิกคนใดเลยที่แต่งงาน

“พวกเธอไม่จำเป็นต้องแต่งงาน เพียงเพราะอยู่ในวัยที่ต้องแต่งงาน” สาวๆ Girls' Generation ถูกชาวเน็ตเกาหลีตั้งคำถามว่าอายุ 30+ แล้ว ทำไมยังไม่แต่งงาน?! ขณะที่ผู้หญิงเกาหลีจำนวนมากก็มองการแต่งงานเป็นเรื่อง ‘ไม่จำเป็น’ มากขึ้น

ริโนะ ซาชิฮาระ (Rino Sashihara) หรือ ซัชชี่ อดีตไอดอลวง AKB48 ออกมาเปิดใจว่า เธอเลิกกับแฟนเก่า ด้วยเหตุผลที่ว่า รับไม่ได้กับนิสัยอันน่ากลัวและเกรี้ยวกราดบางอย่างของเขา ที่แสดงออกมาตอนเล่นเกมกับเธอ

Rino Sashihara อดีตสมาชิก AKB48 เปิดเผยว่าเลิกกับแฟนเก่า เพราะนิสัยน่ากลัวของฝ่ายชายตอนเล่นเกม Overcooked!

นี่คือส่วนหนึ่งในการโปรโมตป๊อปอัปสโตร์ของ Paloma Wool และผู้ที่รับหน้าที่เป็นอาร์ตไดเร็กเตอร์ในครั้งนี้ก็คือ คาร์โลตา เกอร์เรโร (Carlota Guerrero) ศิลปิน/ช่างภาพหญิงชาวสเปนที่ทำงานศิลปะเพื่อสำรวจเกี่ยวกับความเป็นหญิงและเรือนร่างผู้หญิงมาอย่างยาวนาน

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

CONVERSATION

VDO

Conversation

Greta Gerwig ผู้กำกับ Barbie ที่เชื่อว่าฮอลลีวูดยังต้องการหนังของผู้หญิงอีกเป็นจำนวนมาก

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MAN ON FILM

RELATED

HOT TOPICS