"การได้รับรางวัลพวกนี้ในฐานะที่เป็นคนทำหนังหญิงคนเดียวหรือไม่กี่คนนี่ทำฉันอึดอัดอยู่นะ" เธอบอก

ผู้หญิงทำหนังคาวบอยแล้วยังไง? เมื่อ The Power of the Dog ถูกนักแสดงชายเหยียดว่า ‘โคตรกาก’ Jane Campion 

กลายเป็นหนึ่งในหัวข้อร้อนต้อนรับการประกาศรางวัลออสการ์ที่จะมาถึงในวันที่ 28 มีนาคมนี้ (ตามเวลาบ้านเรา) เมื่อ แซม เอลเลียต นักแสดงชายผู้โชกโชนจากการรับบทคาวบอย กล่าวในพอดแคสต์ WTF with Marc Maron ว่าหนังคาวบอยที่ได้เข้าชิงรางวัลออสการ์ 12 สาขา รวมทั้งภาพยนตร์ยอดเยี่ยมอย่าง The Power of the Dog (2021) นั้นช่างเป็นหนังที่ "โคตรกาก" แถมยังเต็มไปด้วย "กลิ่นอายคนรักเพศเดียวกันตลอดทั้งเรื่องเลย"<img src="https://media.thairath.co.th/image/H1SaIOUfpgM0udNR6Y0st41EMHKhIKYa24LDHgSe3Yce9vA1.jpg" data-id="100344" data-url="https://media.thairath.co.th/image/H1SaIOUfpgM0udNR6Y0st41EMHKhIKYa24LDHgSe3Yce9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">นอกจากนี้ เขายังวิพากษ์วิจารณ์ เจน แคมเปียน ผู้กำกับหญิงชาวนิวซีแลนด์ซึ่งเข้าชิงออสการ์สาขาผู้กำกับยอดเยี่ยมกับดัดแปลงบทยอดเยี่ยมด้วยว่า "แล้วยัยผู้หญิงคนนั้นมาจากนิวซีแลนด์ไม่ใช่เรอะ -คือหล่อนก็เป็นคนทำหนังที่เก่งอยู่หรอกนะ- แต่หล่อนจะไปรู้อะไรเกี่ยวกับความเป็นอเมริกันตะวันตกล่ะ"กล่าวสำหรับ The Power of the Dog นั้นเล่าเรื่องของคาวบอยหนุ่มฉกรรจ์นายหนึ่งที่ใช้ชีวิตเถื่อนถ้ำ เปล่งรังสีความเป็นชายด้วยการพูดจาหยาบคาย ไม่ยอมอาบน้ำ และปฏิเสธความอ่อนโยนทั้งหมดทั้งปวง จนกระทั่งเมื่อเขาได้เจอกับเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ความเปราะบางในเนื้อตัวและอดีตของเขาที่สัมพันธ์แนบแน่นกับชายอีกคนก็ค่อยๆ เผยตัวออกมา ท่ามกลางหุบเขาและฝูงปศุสัตว์ในมอนตานายุค 60s&nbsp;และประเด็นความเป็นชายกับเพศสภาพที่หนังนำเสนอนี่เอง ที่ทำให้เอลเลียตโจมตีว่า "คาวบอยและขนบตะวันตกน่ะ ไม่มีอะไรแบบนั้นสักหน่อย" แถมยังบอกว่าคาวบอยในหนังของแคมเปียนนั้นดูปลอมเสียไม่มีล่าสุด แคมเปียนตอบกลับเอลเลียตอย่างเรียบง่ายว่า "ขอโทษเถอะค่ะ แต่ฉันว่าเขาออกจะงอแงอยู่หน่อยๆ นะ แล้วขอโทษอีกครั้งที่ต้องบอกว่าเขาไม่ใช่คาวบอย เขาเป็นนักแสดง ขนบของอเมริกันตะวันตกนั้นยังมีพื้นที่ให้ได้สำรวจอีกมาก เพราะฉะนั้นการที่เขาออกมาพูดเช่นนี้ฉันก็ถือว่าเหยียดเพศอยู่นิดหน่อยนะคะ แล้วอีกอย่าง ฉันมองว่าตัวเองเป็นผู้สร้างน่ะ แต่เข้าใจว่าเขาคงเห็นฉันเป็นผู้หญิง หรืออะไรสักอย่างที่มีคุณค่าน้อยกว่านั้นมั้ง"<img src="https://media.thairath.co.th/image/H1SaIOUfpgM0udNR6Y0st1H5voLYR53Vo5r65832s1a2huse9vA1.jpg" data-id="100344" data-url="https://media.thairath.co.th/image/H1SaIOUfpgM0udNR6Y0st1H5voLYR53Vo5r65832s1a2huse9vA1.jpg" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">ก่อนหน้านี้ แคมเปียนเป็นหนึ่งในคนทำหนังที่ทรงพลังและมักจะเล่าเรื่องราวผ่านตัวละครหญิงเสมอ นับตั้งแต่ Sweetie (1989) ที่ว่าด้วยความสัมพันธ์วายป่วงของพี่น้องสองสาว, An Angel at My Table (1990) เล่าเรื่องชีวิตของ เจเน็ต เฟรม นักเขียนหญิงแห่งนิวซีแลนด์, The Piano (1993) นักเปียโนใบ้ที่ถูกส่งตัวจากสกอตแลนด์ให้มายังนิวซีแลนด์เพื่อแต่งงานกับชายคนหนึ่ง โดยนี่เป็นหนังที่ส่งให้แคมเปียนคว้ารางวัลปาล์มทองคำจากเทศกาลหนังเมืองคานส์ และยังผลให้เธอเป็นผู้กำกับหญิงคนแรกที่ได้รางวัลนี้ (และเพิ่งมามีคนทำหนังหญิงอีกคนที่ได้รางวัลปาล์มทองคำคือ จูเลีย ดูกอร์นู จากหนังเรื่อง Titane, 2021)&nbsp;"การได้รับรางวัลพวกนี้ในฐานะที่เป็นคนทำหนังหญิงคนเดียวหรือไม่กี่คนนี่ทำฉันอึดอัดอยู่นะ" เธอบอก "ไม่ค่อยมีคนให้ความใส่ใจความเห็นของผู้หญิงว่าสลักสำคัญเท่าไร“คือฉันไม่ได้โทษอุตสาหกรรมภาพยนตร์หรือนักวิจารณ์สำหรับประเด็นนี้นะ เพราะมันเป็นปัญหาที่ไปไกลเกินกว่าแวดวงหนังแล้ว แม้กระทั่งในสังคมเองก็ตามที เพราะภาพยนตร์กว่า 93 เปอร์เซ็นต์นั้นถูกสร้างโดยผู้ชาย แล้วเปอร์เซ็นต์นี้ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลยนับตั้งแต่มีการเริ่มทำหนังน่ะ""อย่างไรก็ตาม นับจากเหตุการณ์ #metoo (การเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิให้คนที่ถูกคุกคามทางเพศ โดยระเบิดตัวครั้งใหญ่ในอุตสาหกรรมฮอลลีวูดเมื่อปี 2017 เมื่อมีคนในวงการ -รวมทั้งนักแสดงชื่อดังจำนวนมาก- รวมตัวกันฟ้อง ฮาร์วีย์ ไวน์สตีน ข้อหาล่วงละเมิดทางเพศมายาวนานกว่าทศวรรษ) การจะเมินเฉยต่อความเห็นของผู้หญิงนั้นคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้วละ ต้องฟังว่าพวกเธอต้องการอะไร คิดอะไร"กลับมายังการเข้าชิงออสการ์สาขาผู้กำกับยอดเยี่ยมของแคมเปียน ซึ่งเป็นครั้งที่สองแล้วที่เธอได้เข้าชิงในสาขานี้ (ครั้งแรกคือจาก The Piano) และยังเป็นผู้หญิงคนเดียวในจำนวนผู้เข้าชิงสาขาเดียวกันทั้งห้าคน ยิ่งหากเรากวาดตามองไปยังสายธารตลอด 93 ปีของผู้ชนะรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยมของออสการ์ ก็คงพบว่ามีผู้กำกับหญิงเพียงสองคนเท่านั้นที่คว้ารางวัลนี้ไปครอง นั่นคือ แคเธอรีน บิเกโลว จาก The Hurt Locker (2008) และ โคลอี จาว จากเรื่อง Nomadland (2020)&nbsp;สำหรับแคมเปียน นี่จึงเป็นประเด็นที่สมควรถูกพิจารณาและกล่าวถึงอย่างยิ่ง "เรามากันไกลมากแล้วในการจะเข้าอกเข้าใจ จะถ่ายทอดประสบการณ์ของผู้หญิงให้โลกได้เห็น แต่มันยังไม่มีคนเล่าเรื่องที่เป็นผู้หญิงมากพอ ว่าไป ลำพังการดำรงอยู่ของพวกเรานี่ก็ถูกครอบงำโดยประสบการณ์แบบชายเป็นใหญ่อยู่หน่อยๆ ด้วยนะ"แคมเปียนเอาประเด็น 'ความเป็นชาย' ดังกล่าวนั้นมาสำรวจตรวจตราอย่างละเมียดใน The Power of the Dog หนังที่ทั้งเรื่องอวลตลบไปด้วยกลิ่นความเป็นชาย หากแต่ซุกซ่อนประเด็นอ่อนไหวและเพศสภาพที่ตัวละครจำต้องกดทับไว้ตลอดชีวิตของการเป็นคาวบอย ก็ไม่น่าแปลกที่มันจะคว้าคำชมกราวใหญ่จากทั้งนักวิจารณ์และคนดูในฐานะที่ 'ลอกเปลือก' ความเป็นชายอันล้นเกินในสังคม จนมันบดขยี้ทั้งชีวิตและจิตวิญญาณจากการต้องเก็บซ่อนความปรารถนาเหล่านี้ให้พ้นจากสายตาคนรอบตัว&nbsp;การที่เอลเลียตออกมาต่อว่าต่อขานว่าหนังเรื่องนี้ของแคมเปียนนั้นหลุดจากความจริงไปไกล เพราะคาวบอยที่เขารู้จักนั้น 'ไม่มีสิ่งแบบนี้สักหน่อย' ด้านหนึ่งจึงไม่เพียงยืนยันคำตอบโต้ของแคมเปียนที่ว่าเอลเลียตนั้นเข้าใจผิดไปว่าตัวเองเป็นคาวบอย -แต่จริงๆ แล้วเป็นนักแสดง- ที่อาจจะยังหลงอยู่กับความเป็นชายเข้มข้น และประการต่อมาคือ หากเป็นดังที่เอลเลียตกล่าว ว่าสังคมของคาวบอยและขนบตะวันตกแบบที่เขารู้จักนั้นไม่มีเกย์หรือคนรักเพศเดียวกันอยู่สักนิด ก็เป็นไปได้ว่าคนเหล่านั้นอาจจำต้องเก็บงำความปรารถนาและตัวตนของตัวเองไว้ตลอดกาลเพื่อหลบเลี่ยงไม่ให้คนอย่างเอลเลียตเห็น -ซึ่งอาจนำมาสู่การตีตราหรือพิพากษา- และกลืนตัวเองให้เข้ากับสังคมด้วยการแสดงภาพความเป็นชายฉกรรจ์ตลอดเวลา ดังเช่นที่ตัวละครหลักของเรื่องก็เป็นได้และนี่เอง คือความแม่นยำและทรงพลังของ เจน แคมเปียน ผู้กำกับหญิงที่วิพากษ์ความเป็นชายผ่าน The Power of the Dog ได้อย่างหมดจด แม่นยำเสียจนก่อให้เกิดวิวาทะที่สะท้อนแก่นแท้ของตัวเรื่องกลับมาแม้ในโลกแห่งความจริง

เมื่อฉากเซ็กซ์และอีโรติกกลายมาเป็นจุดขาย เป็นพาร์ตหนึ่งของเอนเตอร์เทนเมนต์ส่วนใหญ่ ไม่ว่าในโฆษณา รายการทีวีกระแสหลัก หนัง ซีรีส์ เอ็มวี ฯลฯ มันมาพร้อมกับการสร้างจินตนาการ ใส่ความหวือหวาแฟนตาซี และ Artistic ต่างๆ ในแง่ของงานศิลปะเข้าไปมากมาย หากแต่แฟนตาซีเหล่านี้เองก็อาจสร้างความรับรู้ที่น่ากังวลสำหรับคนดูบางกลุ่มได้เช่นกัน

ปัญหาของ Sex Scenes ในสื่อบันเทิง
ที่บางครั้งก็เน้นแค่ความหวือหวา-รุนแรง 
หรือบางทีก็หนี Male Gaze ไม่พ้น และส่งผลต่อทั้งคนดูหรือกระทั่งนักแสดง

สำหรับกรณีของนักแสดงสาวชื่อดังอย่าง ฮันโซฮี และ ฮเยริ เรื่องส่วนตัวได้กลายเป็นประเด็นระดับประเทศทันที เมื่อตัวละครทั้งหมดในเรื่องล้วนแต่เป็นคนดังเบอร์ต้นของวงการ 

หรือสำหรับเกาหลีใต้ ยังไงคุณก็ต้องเป็น Good Girl จากกรณีของฮันโซฮีที่ถูกโจมตีอย่างหนัก แถมยังหลุดจากพรีเซนเตอร์ เพราะดราม่าเรื่องแฟนหนุ่ม

แอนน์ แฮทธาเวย์ และ เจสสิกา แชนเทส โคจรมาพบกัน ที่ต่างฝ่ายต่างรับบทเป็น ‘แม่’ ของลูก ในภาพยนตร์ดราม่า ระทึกขวัญ ที่สุดแสนจะปั่นประสาทคนดู อย่าง Mothers’ Instinct หรือ สันดานแม่

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

CONVERSATION

VDO

Films

ผู้หญิงทำหนังคาวบอยแล้วยังไง? เมื่อ The Power of the Dog ถูกนักแสดงชายเหยียดว่า ‘โคตรกาก’ Jane Campion

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MAN ON FILM

RELATED

HOT TOPICS