‘เฟมินิสต์’ บางคนรู้สึกมีพลังที่สุดตอนออกจากบ้านด้วยชุดเดรสลายดอกหวานๆ หรือรักในสไตล์แบ๊วๆ ชอบแต่งหน้า ฉีดโบฯ หรือเลือกเป็นแม่บ้าน เพราะทุกคนมีสิทธิเป็นตัวเอง

ว่าด้วยเฉดต่างๆ ของ ‘เฟมินิสต์’ ที่มีทั้ง
คนชอบแต่งหน้า ฉีดโบฯ แต่งตัวหวานๆ หรือเลือกเป็นแม่บ้าน เพราะทุกคนมีสิทธิเป็นตัวเอง พร้อมกับขับเคลื่อนความเท่าเทียมทางเพศ

‘เฟมินิสต์’&nbsp;บางคนรู้สึกมีพลังที่สุดตอนออกจากบ้านด้วยชุดเดรสลายดอกหวานๆ หรือรักในสไตล์แบ๊วๆ ตามความชอบของตัวเอง บางคนชอบแต่งหน้าปกปิดร่องรอย เพราะรู้สึกมั่นใจกว่าเผยใบหน้าอันเปลือยเปล่า บางคนชอบที่จะเข้าคลินิกฉีดโบท็อกซ์ หรือบ้างก็ศัลยกรรมความงามในแต่ละจุดเพื่อเรียกความมั่นใจมากกว่าเก่า แม้กระทั่งเฟมินิสต์บางคนก็รักที่จะเป็นแม่บ้าน ตราบใดที่เธอมีความสุขและคอนเซนต์กับบทบาทนี้ ยังมีอีกหลายเฉดภายใต้ร่มเงาของคนที่เป็นเฟมินิสต์ ที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ว่า เฟมินิสต์ต้องเป็นผู้หญิงอย่างเดียว เฟมินิสต์ต้องมีลุคเฟียส สตรอง มั่นใจในตัวเองไปเสียทุกคน หรือเฟมินิสต์ต้องเป็นแบบนั้น แบบนี้ เพราะสิ่งเดียวภายใต้แนวคิดเฟมินิสม์ คือการสนับสนุนความเท่าเทียมทางเพศให้เกิดขึ้น ไม่ว่าพวกเขาหรือเธอจะมีไลฟ์สไตล์หรือความชอบแบบใดก็ตาม เพราะนั่นคือความพึงพอใจ และเป็นความสุขส่วนบุคคล ที่นับเป็น ‘ทางเลือก’ ที่เลือกได้ และทุกคนควรเคารพสิทธิในร่างกายนี้ โดยปราศจากการตัดสิน หรือ shame ว่าแบบไหนดีกว่ากัน ยกตัวอย่างการรณรงค์ให้โอบรับหน้าสดของกันและกัน หรือมองว่าการมีร่องรอยสิวบนใบหน้าเป็นเรื่องปกติ นับเป็นสิ่งที่เฟมินิสต์ขับเคลื่อนกันมาอย่างทรงพลัง และส่งมอบพลังอันยิ่งใหญ่ให้ใครหลายๆ คนกล้าที่จะไม่ปกปิดความเป็นธรรมชาติของตัวเองอีกต่อไป โดยเฉพาะกับผู้หญิงที่หลายครั้งก็ถูกคาดหวังให้หน้าเนียนเป๊ะอยู่ตลอดเวลา และเกิดความเหนื่อยล้าที่ต้องทำตัวให้เข้ากับสแตนดาร์ดสังคม การที่เฟมินิสต์พยายามทุบกำแพงมาตรฐานความงามบางอย่างออกไป ก็เพื่อให้ทุกคนไม่ต้องเป็นไปตามกรอบสังคมที่ทำให้ต้องอึดอัด แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะต้องต่อต้านการแต่งหน้า มองว่าธรรมชาติดีที่สุด หรือต้องถูกบังคับให้รักหน้าสดของตัวเอง เพราะสุดท้ายนี่เป็นทางเลือก ที่ทุกคนสามารถตัดสินกันเอาเองว่า จะแต่ง หรือไม่แต่ง จะเข้าคลินิก หรือไม่เข้าคลินิก เรามีอำนาจนั้นอยู่ในมือ โดยไม่จำเป็นต้องตั้งคำถามกับตัวเองว่า ฉันจะยังเป็นเฟมินิสต์อยู่ไหม ถ้าฉันรักในการแต่งหน้า หรือยังเข้าคลินิกฉีดสิว หรือฉีดหน้าให้เรียวเล็ก ตราบใดที่เราทำเพราะเรา ‘พอใจ’ โดยไม่มี ‘คนอื่น’ มาบังคับหรือคาดหวังให้เราทำ ไปจนถึงประเด็นที่หลายคนถกเถียงกันเรื่องของ ‘หุ่น’ ที่เฟมินิสต์หลายคนได้ empower ให้ทุกคนรักในร่างกายของตัวเอง และทุกหุ่น ไม่ว่าจะอ้วน ผอม สูง เตี้ย หรือมีลักษณะแบบใดก็ควรได้รับการเคารพ ซึ่งมันก็ควรจะเป็นแบบนั้น เพราะไม่ว่าจะหุ่นแบบไหน ก็ต่างมีความงดงามของตัวเอง อยู่ที่ว่าเจ้าของร่างกายจะพอใจกับร่างกายตัวเองหรือไม่ ซึ่งความพอใจนี้ไม่จำเป็นต้องผูกติดอยู่กับ beauty standard เสมอไป สุดท้าย ทุกคนมีสิทธิเลือกว่าจะอยากมีหุ่นแบบไหนด้วยตัวเอง บางคนสบายใจที่จะผอม บางคนสบายใจที่จะอวบอ้วน นั่นเป็นสิ่งที่คนในสังคมควรจะเคารพ และไม่มีการต่อว่า หรือเหยียดหยามกันเพียงเพราะหุ่นไม่ตรงตามความชอบของตัวเองอีกต่อไป เช่นเดียวกับที่ไม่ควรตั้งคำถามกับคนที่อยากจะลดน้ำหนัก หรือเพิ่มน้ำหนัก ว่าแบบนี้แปลว่าไม่รักตัวตนที่แท้จริงของตัวเองหรือเปล่า เพราะนั่นอาจเป็นความรักที่พวกเขามอบให้กับตัวเองก็ได้เหมือนกันนะ (แต่ก็ไม่ควรไปตัดสินคนอื่นให้ทำตามแบบตนเหมือนกันนะ) นอกจากนี้ ภาพจำของคนเป็นเฟมินิสต์ หลายครั้งก็มาพร้อมกับภาพลักษณ์สตรอง เฟียส มั่นใจ ที่ส่วนหนึ่งมาจากการรณรงค์เรื่องสิทธิทางร่างกาย เช่น My Body, My Choice ที่สนับสนุนให้ทุกคนแต่งตัวตามที่อยากแต่ง เนื่องจากผู้หญิงถูกกำหนดให้ต้องรักนวลสงวนตัว อยู่ในกรอบของคำว่าเรียบร้อย ห้ามแต่งตัวโป๊ ห้ามทำแบบนั้น แบบนี้ กันมาทุกยุคทุกสมัย ไปจนถึงการโทษเหยื่อที่ถูกคุกคามทางเพศว่าเพราะแต่งตัวยั่วคนอื่นเอง เสมือนว่าการแต่งตัวของผู้หญิงเป็นภัยต่อสังคม หรือแม้แต่การยึดถือเรื่องกรอบทางเพศมากเกินไปในสังคม การรณรงค์ให้ทุกคนคำนึงถึงสิทธิในร่างกายนี้เอง ที่ไม่ว่าเราจะแต่งตัวยังไงเราก็ไม่ผิด และไม่มีใครมีสิทธิมาทำร้าย เป็นการเรียกคืนสิทธิให้ผู้หญิงหรือเพศอื่นๆ อย่างผู้ชาย ที่จากไม่เคยกล้าใส่กระโปรงเลยก็เริ่มหันมาใส่กันมากขึ้นในพักหลัง และผู้หญิงหลายคนก็เริ่มกล้าที่จะกลับมารัก และเคารพตัวเองมากยิ่งขึ้น ผ่านเสื้อผ้าที่เธออยากจะใส่จริงๆ จนถึงการโนบรา ปล่อยให้หัวนมของเราได้มีอิสระ โดยไม่ต้องแคร์สายตาใคร เพราะหัวนมเป็นอวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายที่เป็นปกติ และไม่ควรถูกมองว่าไม่ดีแต่อย่างใด เพราะหากเกิดอันตรายใดขึ้น มันเป็นที่คนกระทำความผิด ไม่ใช่การแต่งตัวของเราที่ควรกล่าวโทษ ถึงอย่างนั้น สิ่งที่เราว่ามาก็ยังคงเป็น ‘ชอยส์’ อยู่ดี ไม่ใช่เฟมินิสต์ทุกคนจะมีลุคสาวเปรี้ยว เท่ เซ็กซี่ ที่ปลดแอกจากภาพลักษณ์ขนบความเป็นหญิง เพราะโลกของเรายังมีเฟมินิสต์ที่ชอบแต่งตัวหวานๆ เรียบร้อย ชอบสีชมพู ยังเลือกใส่ชุดชั้นใน หรือมีความเฟมินีนจ๋าๆ อยู่อีกมาก ซึ่งใจความหลักก็คือ ไม่ว่าเราจะเป็นเฟมินิสต์แบบไหน เราต่างต้องเคารพความชอบ รสนิยมส่วนตัว และทางเลือกของแต่ละคน โดยไม่ผลักใครออกจากขบวนนั่นเอง กระทั่งเรื่องของบทบาททางเพศ ที่ก็ยังมีเฟมินิสต์หลายคนที่ชอบในการเป็นแม่บ้าน ขณะเดียวกันก็มีเฟมินิสต์ที่ต้องการให้ผู้หญิงได้ทำทุกอาชีพแบบที่เธอต้องการ ซึ่งก็นับว่าเป็นทางเลือกที่ผู้หญิงและเพศอื่นๆ ควรเลือกได้ ไม่ควรมีใครมากำหนดอย่างเข้มข้นว่า ผู้หญิงต้องอยู่บ้าน ผู้ชายต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัว ตามแบบฉบับแนวคิดชายเป็นใหญ่ เพราะทุกคน ควรเลือกชีวิตของตัวเองโดยปราศจากเรื่องของอคติทางเพศ และอยู่บนพื้นฐานความเท่าเทียมทางเพศได้ด้วยกันทั้งนั้น จริงๆ ยังมีอีกหลายประเด็นที่แสดงถึงเฉดที่หลากหลายของเฟมินิสต์ เช่น เฟมินิสต์บางคนยังชอบที่จะมีเซ็กซ์ก่อนแต่งงาน เพื่อให้ได้เรียนรู้เรื่องเซ็กซ์ของพาร์ตเนอร์ไปเลย และเซ็กซ์เป็นเรื่องปกติที่ทำกัน แต่บางคนยังรู้สึกว่าอยากมีเซ็กซ์หลังแต่งงานอาจด้วยเหตุผลในเรื่องความพร้อมทางจิตใจ ที่ไม่ได้มีใครมาบังคับให้เชื่อแบบนี้ แต่ตัวเองเชื่อแบบนั้นเอง แต่ที่สำคัญคือ ไม่ว่าจะเลือกมีเซ็กซ์ก่อนแต่ง หรือหลังแต่ง ก็ย้ำอีกครั้งว่า เป็นทางเลือกที่เลือกได้ โดยไม่มีใครควรถูกด้อยค่า หรือยกว่าอีกแบบสูงส่งกว่าแต่อย่างใด เฉดของเฟมินิสต์นั้นเป็นจักรวาลกว้างใหญ่เกินกว่าจะจำกัดภาพของเฟมินิสต์ไว้แค่แบบใดแบบหนึ่ง เช่นเดียวกับในประวัติศาสตร์ที่เฟมินิสม์แต่ละเวฟที่มีวิธีคิดแตกต่างกัน และเมื่อมาถึงยุคนี้ การที่เราตระหนักรู้ถึงความชอบส่วนตัว รูปร่าง หน้าตา หรือไลฟ์สไตล์ นับเป็นสิทธิที่เราเลือกได้ บางคนทำหน้าแล้วมั่นใจในตัวเอง พร้อมขับเคลื่อนเรื่องความเท่าเทียมทางเพศก็ไม่ใช่เรื่องผิด บางคนรักในหน้าสดของตัวเอง เพราะรู้สึกว่านี่แหละฉันตัวจริงที่มั่นใจ โดยไม่ต้องแบกรับความคาดหวังของใคร ก็นับว่าเฮลตี้มากเลยทีเดียว ทุกคนสามารถเป็นตัวเองได้ ไปพร้อมๆ กับการขับเคลื่อนเรื่องสิทธิสตรี และความเท่าเทียมทางเพศ ที่ยังต้องพูดกันต่ออีกยาวๆ เพราะมันยังไม่เกิดขึ้นทุกหนแห่ง ซึ่งพื้นฐานของการต่อสู้เรื่องเหล่านี้ ก็ต้องเริ่มต้นมาจากการมี ‘ความสุข’ ที่เกิดจากตัวเองก่อน และการมีความสุขได้จากการเลือกเป็นตัวเองได้ ก็นับเป็นการขับเคลื่อนเรื่องสิทธิในเนื้อตัวร่างกายที่ทรงพลังที่สุด

การคุกคามทางเพศในที่ทำงานยังคงเป็นเรื่องใหญ่ที่สามารถเกิดขึ้นได้ในทุกองค์กร อย่างเช่น กรณีหน่วยงานด้านสาธารณสุข ในอังกฤษเมื่อเร็วๆ นี้ ที่มีรายงานออกมาว่าเจ้าหน้าที่ชาวต่างชาติที่ทำงานด้านการดูแลผู้ป่วย ถูกล่วงละเมิดทางเพศอย่างต่อเนื่อง แต่กลับไม่มีใครกล้าปริปากพูด ด้วยความกลัวว่าจะเสียวีซ่าทำงาน และสุดท้ายจะทำให้พวกเขาตกที่นั่งลำบาก เพราะเป็นเพียงแรงงานชาวต่างชาติ

แรงงานต่างชาติในอังกฤษจำนวนมาก ถูกนายจ้างล่วงละเมิดทางเพศ แต่หลายคนกลับไม่สามารถร้องเรียน เพราะกลัวถูกเพิกถอนวีซ่า

เพราะการสร้างความเปลี่ยนแปลง ไม่จำเป็นต้องเป็นการกระทำที่ยิ่งใหญ่เสมอไป การขับเคลื่อนของ ‘เฟมินิสม์’ ก็เช่นเดียวกัน ชวนรู้จัก ‘Microfeminism’ แนวทางการต่อสู้กับอคติทางเพศด้วยการกระทำเล็กๆ ในชีวิตประจำวันแบบเนียนๆ มากกว่าการแสดงออกอย่างตรงไปตรงมา

Microfeminism การต่อสู้เรื่องความเท่าเทียมทางเพศ ผ่านการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวัน ที่แม้ไม่ได้ยิ่งใหญ่ แต่ใช่ว่าไม่สร้างความเปลี่ยนแปลง

นักศึกษาหญิง ปี 3 มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ลงมือปาดคอและแทงแฟนหนุ่มนักศึกษาปี 1 มหาวิทยาลัยเดียวกัน ด้วยมีดปอกผลไม้บริเวณหอพัก จนบาดเจ็บสาหัส โดยทำไปเพราะโดนบอกเลิก และจับได้ว่าแฟนนอกใจ

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

CONVERSATION

VDO

Movement

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

PATCHSITA PAIBULSIRI

RELATED

HOT TOPICS