ศูนย์สำรวจความคิดเห็น ‘นิด้าโพล’ ในช่วงต้นปี 2567 พบว่า สายตาที่ประชาชนหลายคนมองไปยังเจ้าหน้าที่ตำรวจ กลับยังมีความ ‘ไม่ไว้ใจ’ ในการทำงานของเจ้าหน้าที่อยู่มาก

ผลสำรวจปี 67 พบว่า คนไทยหวาดกลัวต่ออาชญากรรมค่อนข้างมาก ขณะเดียวกันก็ไม่เชื่อมั่นใน ‘ตำรวจ’ ทั้งยังคาดหวังให้ตำรวจตรวจสอบได้ ทำงานเร็ว และไม่เลือกปฏิบัติ ฯลฯ

ท่ามกลางคดีอาชญากรรมประเภทต่างๆ ที่เกิดขึ้นอยู่แทบทุกวัน หากประชาชนมีความรู้สึกอุ่นใจ เชื่อใจ และเชื่อมั่นว่าเจ้าหน้าที่ ‘ตำรวจ’ จะสามารถนำความเป็นธรรมกลับมาให้พวกเขาได้ ก็อาจช่วยลดความกังวลต่อสถานการณ์ร้ายๆ บางอย่างที่อาจเกิดขึ้นในชีวิตโดยยากจะควบคุม ทว่าในตอนนี้จากการสำรวจความคิดเห็นของประชาชนคนไทยในช่วงต้นปี 2567 พบว่า สายตาที่ประชาชนหลายคนมองไปยังเจ้าหน้าที่ตำรวจ กลับยังมีความ ‘ไม่ไว้ใจ’ ในการทำงานของเจ้าหน้าที่อยู่มากขณะเดียวกันประชาชนก็ยังคงหวาดกลัวอาชญากรรมที่อาจเกิดขึ้นในชีวิตอยู่ค่อนข้างมาก ตั้งแต่ความกลัวต่อการถูกฆาตกรรม การถูกทำร้ายร่างกาย การถูกข่มขืน อนาจาร ลักทรัพย์ ฉ้อโกง ยาเสพติด รวมถึงอาชญากรรมออนไลน์ ฯลฯซึ่งก็น่าพิจารณา และน่าตั้งคำถามอย่างยิ่งถึงการทำงานของตำรวจไทยว่า เพราะเหตุใดเจ้าหน้าที่ถึงทำให้ประชาชนรู้สึกไม่ไว้ใจได้ขนาดนี้? ศูนย์สำรวจความคิดเห็น ‘นิด้าโพล’ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) ได้เปิดเผยผลสำรวจของประชาชนที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป กระจายทุกภูมิภาค ระดับการศึกษา อาชีพ และรายได้ ทั่วประเทศ จำนวน 1,310 คน ระหว่างวันที่ 2-6 มกราคม 2567 ถึง ‘ความเชื่อมั่นต่อองค์กรตำรวจในสายตาของประชาชน’ ซึ่งรวมถึงการนำเสนอข่าวและการแถลงข่าวเกี่ยวกับการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจ พบว่า 35.19% ระบุว่า ไม่ค่อยเชื่อมั่นในเจ้าหน้าที่ตำรวจ 34.81% ระบุว่า ค่อนข้างเชื่อมั่น 18.40% ระบุว่า เชื่อมั่นน้อย 10.69% ระบุว่า เชื่อมั่นมาก 0.91% ระบุว่า ไม่ทราบ/ไม่ตอบ ซึ่งที่น่าสนใจคือ เมื่อถามถึงการใช้บริการบนสถานีตำรวจของประชาชนในรอบ 1 ปี พบว่า 82.06% ระบุว่า ‘ไม่เคยใช้บริการ’ ส่วนคนที่เคยใช้บริการอีก 17.94% ระบุว่า ไม่ค่อยพอใจการทำงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจไปแล้ว 16.17%แน่นอนว่าคนที่ไม่เคยใช้บริการที่สถานีตำรวจ ก็จำแนกไปได้ว่า มีทั้งคนที่ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นในชีวิต จึงไม่จำเป็นต้องเข้าบริการ และคนที่เกิดอาชญากรรมในชีวิต แต่ไม่คิดว่าตำรวจจะช่วยอะไรได้ เลยเลือกที่จะไม่ไปแจ้งตำรวจตั้งแต่แรก แม้ว่าประชาชนจะมีความหวาดกลัวต่อภัยอาชญากรรมก็ตาม โดยพบว่ามีประชาชนถึง 37.25% ที่ค่อนข้างหวาดกลัวต่อภัยอาชญากรรม 33.05% หวาดกลัวมาก 20.92% ไม่ค่อยหวาดกลัว และ 8.78% หวาดกลัวน้อย ส่วนประเภทอาชญากรรมที่ประชาชนรู้สึกหวาดกลัวมากที่สุด 41.98% คือหวาดกลัวอาชญากรรมออนไลน์ เช่น แก๊งคอลเซ็นเตอร์ที่กำลังระบาดอยู่ทุกวันนี้ การพนันออนไลน์ หลอกลวงขายของออนไลน์ รองลงมา 25.73% หวาดกลัวต่อคดียาเสพติด เช่น ซื้อ ขาย หรือเสพยาเสพติด หลอนจากการเสพยา 15.35% หวาดกลัวต่อการถูกฆาตกรรมหรือทำร้ายร่างกาย 7.86% หวาดกลัวที่จะถูกฉ้อโกง เช่น หลอกลงทุน เล่นแชร์ 3.97% หวาดกลัวต่อการถูกลักทรัพย์ ปล้นทรัพย์ วิ่งราวทรัพย์ ชิงทรัพย์ รีดเอาทรัพย์ 3.66% หวาดกลัวต่ออาชญากรรมเพศ เช่น ข่มขืน อนาจาร และ 1.45% ไม่ทราบ/ไม่ตอบแม้ว่าจะมีประชาชนหลายคนที่ยังไม่เชื่อมั่นในการทำงานของเจ้าหน้าที่ตำรวจ ซึ่งอาจมาจากกรณีตำรวจทำร้ายประชาชน เจ้าหน้าที่ตำรวจมีทัศนคติไม่ดีต่อเหยื่อ ไม่เข้าใจเหยื่อ การทำงานล่าช้า ไม่คืบหน้า ตรวจสอบไม่ได้ หรือโทษทางกฎหมายที่บางเบา จนเอื้อให้เกิดการกระทำความผิดซ้ำ ฯลฯ แต่เราก็ไม่สามารถจะเหมารวมได้ว่า เจ้าหน้าที่ทุกคนจะไม่ตั้งใจทำงานเพื่อประชาชน เพราะยังมีตำรวจที่ดีที่พร้อมดูแลประชาชนอยู่เป็นแน่&nbsp;โดยลักษณะ ‘ตำรวจที่ดี’ ในมุมมองของประชาชน กลุ่มตัวอย่าง 31.14% ระบุว่า ต้องการตำรวจมีคุณธรรมในการปฏิบัติหน้าที่ โปร่งใส ตรวจสอบได้ 25.27% ต้องการตำรวจที่ทำงานรวดเร็ว ไม่เลือกปฏิบัติ 18.09% ต้องการตำรวจที่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี สุภาพ ยิ้มแย้มแจ่มใสในการให้บริการประชาชน 14.04% ต้องการตำรวจที่บังคับใช้กฎหมายอย่างจริงจัง 5.50% ต้องการตำรวจที่สามารถควบคุมอารมณ์และการแก้ไขสถานการณ์ได้ดี 3.36% ต้องการตำรวจมีความรู้ ความสามารถ และทักษะในการปฏิบัติงาน 1.45% ต้องการตำรวจมีบุคลิกภาพ มีความเป็นผู้นำ และเป็นแบบอย่างที่ดี และ 1.15% ไม่ทราบ/ไม่ตอบและหากย้อนดูข้อมูลเชิงสถิติเรื่องร้องเรียนข้าราชการตำรวจที่เกี่ยวกับการทุจริตและประพฤติมิชอบ จากสำนักงานจเรตำรวจ ระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม 2565-21 เมษายน 2566 พบว่าเรื่องที่มีการร้องเรียนมากที่สุดในส่วนของการทุจริตต่อหน้าที่ราชการคือ พฤติกรรมเบียดบังทรัพย์สิน รองลงมาคือ กลั่นแกล้ง บังคับ ขู่เข็ญ เรียกหรือรับผลประโยชน์ ถัดมาคือ ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่เพื่อผลประโยชน์ และสุดท้าย เอื้อผลประโยชน์ให้ผู้อื่นได้ประโยชน์ ส่วนเรื่องที่มีการร้องเรียนมากที่สุดในส่วนของการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ ได้แก่ การละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ รองลงมาคือ การกลั่นแกล้งจับกุม ข่มขู่ คุกคาม และค้นข้อมูลทะเบียนราษฎรโดยมิชอบ ถัดมาคือ ไม่รับคดี ถัดมาคือ การตั้งด่านตรวจ และรองอันดับสุดท้ายคือ บิดเบือนคดี และสุดท้ายคือเรื่อง ทำร้ายผู้ต้องหาเหตุผลเหล่านี้คงจะตอบได้แน่ชัดว่า มันสัมพันธ์กับความไม่เชื่อมั่นในเจ้าหน้าที่ตำรวจ เพราะตำรวจบางนายทำหน้าที่สวนทางกับคำว่าผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ที่คอยอยู่เคียงข้างประชาชน แต่ในอีกแง่มุมหนึ่ง เราจะเห็นได้ว่าในระดับปัญหาในองค์กรตำรวจที่มีการเอื้อประโยชน์ด้วยกันเอง หรือมีการกลั่นแกล้งในสายงานกันเอง ก็ถือเป็นปัญหาใหญ่ที่สะท้อนถึงระบบการทำงานของอาชีพตำรวจ โดยหากพิจารณาเกี่ยวกับสุขภาพจิตของตำรวจ ทางโรงพยาบาลตำรวจ ได้รวบรวมข้อมูลไว้ว่า ตั้งแต่ ปี 2562 ถึง ปี 2567 (เดือนกุมภาพันธ์) พบสถิติการฆ่าตัวตายของข้าราชการตำรวจ อยู่ที่ 167 นาย ซึ่งส่วนหนึ่งก็เป็นไปได้ว่านอกจากปัญหาส่วนตัวแล้ว พวกเขาก็อาจจบชีวิตเนื่องด้วยปัญหาเรื่องงานด้วยท้ายที่สุด ความเชื่อมั่นในการทำงานของตำรวจนั้นเชื่อมโยงกับระบบภายในองค์กรของตำรวจด้วยว่ามีการบ่มเพาะ หรือฝึกฝนตำรวจแต่ละคนอย่างไรบ้าง ซึ่งนั่นอาจส่งผลต่อทัศนคติที่แสดงออกมาของตำรวจต่อประชาชน ดังนั้น หากจะแก้ไขปัญหานี้ให้ดีขึ้น ก็ควรแก้ไขตั้งแต่ต้นทางที่ผู้มีอำนาจปฏิบัติตัวต่อผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาอย่างไร และปลูกฝังให้ตำรวจยึดมั่นในการทำงาน ‘เพื่อประชาชน’ มาก่อนสิ่งอื่นใดหรือเปล่า?อ้างอิง:<a href="https://nidapoll.nida.ac.th/survey_detail?survey_id=676" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://nidapoll.nida.ac.th/survey_detail?survey_id=676</a><a href="https://www.thairath.co.th/scoop/infographic/2765972" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://www.thairath.co.th/scoop/infographic/2765972</a><a href="https://bit.ly/4b58nCZ" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://bit.ly/4b58nCZ</a>

ในต่างประเทศเองการล่วงละเมิดและการคุกคามทางเพศในแวดวงศิลปะก็ไม่ใช่เรื่องใหม่และกำลังตื่นตัวไม่น้อยไปกว่าบ้านเรา อย่างกลุ่มที่มีชื่อว่า ‘The Guerrilla Girls’ กลุ่มนักเคลื่อนไหวที่ขอลุกขึ้นมาสวมชุดกอลิลลา ทำตัวบ้าหลุดโลก แต่ภายใต้ชุดนั้นคือการเป็นหูเป็นตาให้กับวงการศิลปะ กระตุ้นให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องตั้งแต่ศิลปิน คิวเรเตอร์ นักวิจารณ์ จนถึงมิวเซียม แกลเลอรี และบรรดานายทุน ตื่นรู้ต่อ ‘การมีอยู่ของผู้หญิง’ ให้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่

The Guerrilla Girls กลุ่มนักเคลื่อนไหวในชุดกอริลลาที่พร้อมปั่นและรันความเท่าเทียมในวงการศิลปะมาตั้งแต่ยุค 80s

เพราะการสร้างความเปลี่ยนแปลง ไม่จำเป็นต้องเป็นการกระทำที่ยิ่งใหญ่เสมอไป การขับเคลื่อนของ ‘เฟมินิสม์’ ก็เช่นเดียวกัน ชวนรู้จัก ‘Microfeminism’ แนวทางการต่อสู้กับอคติทางเพศด้วยการกระทำเล็กๆ ในชีวิตประจำวันแบบเนียนๆ มากกว่าการแสดงออกอย่างตรงไปตรงมา

Microfeminism การต่อสู้เรื่องความเท่าเทียมทางเพศ ผ่านการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวัน ที่แม้ไม่ได้ยิ่งใหญ่ แต่ใช่ว่าไม่สร้างความเปลี่ยนแปลง

แนวคิดปิตาธิปไตยที่ฝังรากลึกเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ผู้หญิงเกาหลีใต้หลายๆ คนเริ่มตัดสินใจใช้ชีวิตแบบ 4 No นั่นคือ ไม่มีเซ็กซ์ ไม่มีแฟน ไม่แต่งงาน และไม่มีลูก ซึ่งหลายคนมองว่าสิ่งนี้ส่งผลโดยตรงต่ออัตราการเกิดที่ต่ำที่สุดในโลกของเกาหลีใต้

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

CONVERSATION

VDO

Social Issues

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MIRROR TEAM

RELATED

HOT TOPICS