ทีล สวอน (Teal Swan) นักเขียนชาวอเมริกันผู้โดดเด่นเรื่อง self love เธอคือหนึ่งในคนที่แต่งตัวเซ็กซี่แล้วต้องมีปัญหากับแม่ เธอเชื่อว่าผู้หญิงควรได้แต่งตัวอย่างที่เธอชอบ และรู้สึกดีกับตัวเอง แม้ว่า ‘แม่’ จะมองมาที่เธอด้วยสายตาผิดหวัง

Teal Swan นักเขียนอเมริกันผู้เชื่อในอิสรภาพในการแต่งตัว แม้จะไม่ถูกใจแม่ผู้เป็นเฟมินิสต์จากยุค 60s

ย้อนไปสมัยเด็ก ทีล สวอน (Teal Swan) ตั้งคำถามถึงความเป็นผู้หญิงของเธอบ่อยครั้ง เธอเติบโตภายใต้ร่มเงาของแม่ผู้สมาทานแนวคิดเฟมินิสต์ยุค 60s ซึ่งปฏิเสธ 'ความเป็นหญิง' ตามกรอบที่สังคมขีดไว้ ไม่ว่าจะเป็นการแต่งหน้าแต่งตัว ตลอดจนพยายามหลุดไปให้พ้นจากกรอบของความเป็นเมีย และแม่ที่ดี -ที่มักวางอยู่บนฐานคิดเรื่องปิตาธิปไตย- มีการเดินประท้วงต่อต้านการประกวดนางงาม ซึ่งถูกพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในกิจกรรมที่ผู้หญิงต้องแข่งขันชิงชัยด้วยเรือนร่างที่สวยงามตามกรอบความงามที่โลกผู้ชายวางไว้ ตลอดจนแสดงออกเชิงสัญลักษณ์บางอย่าง เช่น การเผาเสื้อชั้นใน เพื่อบ่งบอกถึงการประกาศอิสรภาพ&nbsp;เมื่อตัวสวอนในวัยที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ตัดสินใจสวมส้นสูง และแต่งหน้าแต่งตัวตามความสนใจเรื่องแฟชั่นในเวลานั้น จะทำให้แม่ของเธอมองมาด้วยสายตาผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง&nbsp;"ฉันต้องโต้เถียงกับแม่เรื่องนี้อยู่เสมอ เพราะแม่ผิดหวังในตัวฉันมากๆ แม่รู้สึกว่าสิ่งที่ฉันเป็นในเวลานั้นเป็นการแสดงออกที่ไม่เคารพถึงความเป็นผู้หญิงของตัวเองเลย" สวอนเล่า กระนั้นเธอก็ขยายความว่าเธอเข้าใจแม่ของเธอเป็นที่สุด ไม่เพียงแต่ปูมหลังของการอยู่ในช่วงเฟมินิสต์ยุค 60s ของแม่&nbsp;ในสายตาแม่ของเธอแล้ว การที่สวอนแต่งเนื้อแต่งตัวสวยและดูดึงดูดสายตา เท่ากับว่าลูกสาวของเธอถูกวิธีคิดของผู้ชายกดทับไว้<img src="https://media.thairath.co.th/image/NXKAvlpj7lQ6ZpoFwNUjwW5HzLK2wJLohiTSUO8fUAYe9vA1.png" data-id="101249" data-url="https://media.thairath.co.th/image/NXKAvlpj7lQ6ZpoFwNUjwW5HzLK2wJLohiTSUO8fUAYe9vA1.png" style="width: auto;" class="fr-fic fr-dib">และนี่เองที่สวอนไม่ได้คิดตรงกันกับแม่ เธอเล่าว่า "ครั้งหนึ่งในชั้นเรียนตอนอายุ 15 เพื่อนร่วมชั้นล้วงมือเข้ามาใต้กระโปรงฉันตอนที่เรานั่งอยู่ด้วยกัน เขาตะโกนคำลามกใส่ฉันมากมายระหว่างโถงทางเดินอยู่ตั้งเป็นเดือนๆ ฉันเลยไปบอกคุณครูใหญ่ ขอให้เขาจัดการเรื่องนี้ให้หน่อย เขานั่งมองฉันขณะเอนตัวนั่งอยู่บนเก้าอี้ บอกว่า 'เธอลองไปจัดการแต่งเนื้อแต่งตัวอะไรใหม่หน่อยไป แล้วบางทีผมอาจจะหาทางแก้ไขเรื่องนี้ให้' คำตอบอะไรของเขากันนะ”“ส่วนวิธีการแก้ปัญหาของแม่ฉันน่ะเหรอ แม่บอกให้ฉันหยุดทำตัวเซ็กซี่เสียที”คำตอบนั้นทำให้สวอนงุนงง เธอไม่เข้าใจว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้เป็นความผิดของเธอตรงไหนกัน (และทำไมเพื่อนนักเรียนคนนั้นจึงยังไม่โดนตำหนิอะไร) "ตั้งแต่จำความได้ ฉันก็เห็นแม่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าผู้ชายมาตลอด แม่ไม่สวมชั้นใน ไม่เชื่อเรื่องการแต่งหน้า สำหรับแม่ การตั้งใจแต่งตังสวยๆ เพื่อดึงดูดสายตาคนนั้นคือการสมาทานแนวคิดที่ว่าผู้หญิงคือวัตถุทางเพศ แม่คิดว่าเราไม่ควรแต่งตัวแบบนั้น และการแต่งตัวอย่างที่ว่าก็ทำให้เกิดปัญหาต่างๆ ตามมาด้วย”“แต่สำหรับฉัน เหตุผลต่างๆ เหล่านั้นต่างหากล่ะ คือ การกดทับผู้หญิงน่ะ และถึงที่สุด เวลาฉันแต่งตัวดีๆ ที่เหมาะกับรูปร่าง และบุคลิกของตัวเอง มันก็ทำให้ฉันรู้สึกดีมากๆ เลย และฉันก็ยังชอบสวมส้นสูงมากกว่ารองเท้าส้นแบนอยู่ดี และก็ยังชอบสวมชุดเดรสตัวจิ๋ว, ชุดรัดรูป แล้วก็ชอบทาปากกับเขียนอายไลเนอร์ด้วย”“เรื่องนี้บอกอะไรเราเหรอ มันเท่ากับว่าเราเชื่อไปแล้วว่าเราสมควรถูกคุกคามแค่เพราะเราแต่งตัวดี ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วฉันอยากให้เรามีศรัทธาต่อผู้ชายมากกว่านี้นะ ฉันไม่อยากให้เราเชื่อว่าพวกเขาเป็นสัตว์ที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่ใช่เรื่องเลยที่ผู้หญิงเราจะต้องมาสูญเสียอิสรภาพในการแต่งตัวเพื่อให้ตัวเองปลอดภัยในสังคมค่ะ”ภายหลัง สวอนเป็นที่รู้จักในฐานะนักพูดและนักเขียน เธอออกหนังสือหลายต่อหลายเล่มที่พูดถึงการรัก และเยียวยาตัวเองอย่าง The Sculptor In The Sky (2011), The Completion Process: The Practice of Putting Yourself Back Together Again (2016) รวมทั้งนิยาย Hunger of the Pine (2020) โดยตลอดเวลาที่ผ่านมา สวอนก็ยังเป็นหญิงสาวที่ชอบแต่งตัวให้โฉบเฉี่ยว และโดดเด่นอยู่เสมอ “เรายังทาปาก ยังสวมส้นสูง และยังต่อสู้เพื่อสิทธิสตรีได้นะ อันที่จริง ฉันกล้าพูดเลยว่าการกระทำเหล่านี้ทรงพลังมากกว่าการเผาชั้นใน และเดินขบวนประท้วงที่ศาลากลางเสียอีก” เธอว่าอ้างอิง<a href="https://tealswan.com/teals-blog/stiletto-feminism/" rel="noopener noreferrer" target="_blank">https://tealswan.com/teals-blog/stiletto-feminism/</a>&nbsp;<a href="https://www.youtube.com/shorts/U__uEKglsOU" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://www.youtube.com/shorts/U__uEKglsOU</a>&nbsp;<a href="https://www.youtube.com/watch?v=7mk8m8d-X5I" rel="noopener noreferrer noopener noreferrer noopener noreferrer" target="_blank">https://www.youtube.com/watch?v=7mk8m8d-X5I</a>&nbsp;

For the Love of Men: From Toxic to a More Mindful Masculinity (2019) คือหนังสือของ ลิซ แพลงค์ (Liz Plank) ที่ได้รับความชื่นชมอย่างหนาหู ว่าเป็นหนังสือที่อ่อนโยน เข้าอกเข้าใจและพูดถึงความเป็นชายอันแสนเป็นพิษโดยปราศจากท่าทีเหมารวม

Liz Plank นักเขียนเฟมินิสต์ผู้ยืนยันว่า Toxic Masculinity ก็ทำร้ายผู้ชายเช่นกัน

เพราะการสร้างความเปลี่ยนแปลง ไม่จำเป็นต้องเป็นการกระทำที่ยิ่งใหญ่เสมอไป การขับเคลื่อนของ ‘เฟมินิสม์’ ก็เช่นเดียวกัน ชวนรู้จัก ‘Microfeminism’ แนวทางการต่อสู้กับอคติทางเพศด้วยการกระทำเล็กๆ ในชีวิตประจำวันแบบเนียนๆ มากกว่าการแสดงออกอย่างตรงไปตรงมา

Microfeminism การต่อสู้เรื่องความเท่าเทียมทางเพศ ผ่านการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวัน ที่แม้ไม่ได้ยิ่งใหญ่ แต่ใช่ว่าไม่สร้างความเปลี่ยนแปลง

ในต่างประเทศเองการล่วงละเมิดและการคุกคามทางเพศในแวดวงศิลปะก็ไม่ใช่เรื่องใหม่และกำลังตื่นตัวไม่น้อยไปกว่าบ้านเรา อย่างกลุ่มที่มีชื่อว่า ‘The Guerrilla Girls’ กลุ่มนักเคลื่อนไหวที่ขอลุกขึ้นมาสวมชุดกอลิลลา ทำตัวบ้าหลุดโลก แต่ภายใต้ชุดนั้นคือการเป็นหูเป็นตาให้กับวงการศิลปะ กระตุ้นให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องตั้งแต่ศิลปิน คิวเรเตอร์ นักวิจารณ์ จนถึงมิวเซียม แกลเลอรี และบรรดานายทุน ตื่นรู้ต่อ ‘การมีอยู่ของผู้หญิง’ ให้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่

MOVIN’ON

CULTURE

SELF

STYLE

CONVERSATION

VDO

Thoughts

Teal Swan นักเขียนอเมริกันผู้เชื่อในอิสรภาพในการแต่งตัว แม้จะไม่ถูกใจแม่ผู้เป็นเฟมินิสต์จากยุค 60s

แชร์บทความนี้

แชร์บทความนี้

Author

MAN ON FILM

RELATED

HOT TOPICS